Jedną z najczęstszych sytuacji gdzie dochodzi do wypadków są te związane z wykonywaniem pracy. Według danych Głównego Urzędu Statystycznego w okresie od styczeń do września 2018 roku liczba poszkodowanych w wypadkach przy pracy (zgłoszonych) wyniosła ogółem 55288 osób. Pomimo, że liczba jest o 1,5% mniejsza niż w analogicznym niż w roku ubiegłym to jednak do wypadków związanych z pracą dochodzi nader często.

Liczba poszkodowanych pracowników przypadająca na 1000 osób pracujących (tzw. wskaźnik wypadkowości) w badanym okresie wyniosła 4,18. Oznacza to, że jedna na 240 zatrudnionych osób uległa wypadkowi w pracy. Poszkodowani w wypadkach ze skutkiem śmiertelnym stanowili 0,2% wszystkich Poszkodowanych, ze skutkiem ciężkim 0,6%, z innym skutkiem 99,2%. Wśród wszystkich osób Poszkodowanych w wypadkach przy pracy 78,8% doznało urazu kończyn, natomiast czynnością najczęściej wykonywaną przez poszkodowanego w chwili wypadku było poruszanie się (36,2%).

Dominującą grupą wydarzeń powodujących powstanie urazu u osoby Poszkodowanej było zderzenie z nieruchomym obiektem lub uderzenie w taki obiekt (30,8%).
Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r., nr 167, poz. 1322) za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie, wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą, podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych; podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia; w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy.
 

Za śmiertelny wypadek przy pracy uważa się wypadek, w wyniku którego nastąpiła śmierć w okresie nieprzekraczającym 6 miesięcy od dnia wypadku. Za ciężki wypadek przy pracy uważa się wypadek, w wyniku którego nastąpiło ciężkie uszkodzenie ciała, takie jak: utrata wzroku, słuchu, mowy, zdolności rozrodczej lub inne uszkodzenie ciała albo rozstrój zdrowia, naruszające podstawowe funkcje organizmu, a także choroba nieuleczalna lub zagrażająca życiu, trwała choroba psychiczna, całkowita lub częściowa niezdolność do pracy w zawodzie albo trwałe, istotne zeszpecenie lub zniekształcenie ciała. Za zbiorowy wypadek przy pracy uważa się wypadek, któremu w wyniku tego samego zdarzenia uległy co najmniej dwie osoby.
 

W wypadku, kiedy Pracownik ulegnie wypadkowi przy pracy poza roszczeniami z ubezpieczenia społecznego jest uprawniony do roszczeń uzupełniających od swojego pracodawcy. Warto zaznaczyć, że takie roszczenia przysługują także członkom rodziny poszkodowanego Pracownika.

Poszkodowany pracownik jest przede wszystkim uprawniony do żądania:

• zadośćuczynienia pieniężnego(ból i cierpienie fizyczne i psychiczne);
• odszkodowania (refundacji) za poniesione koszty w związku z wypadkiem np.: koszty leczenia, rehabilitacji, zakup leków i środków medycznych, dojazdów do placówek medycznych;
• renty z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy; zwiększenia się potrzeb Poszkodowanego; zmniejszenia się widoków powodzenia na przyszłość.

Członkowie rodziny poszkodowanego Pracownika mogą zwrócić się z roszczeniem do zobowiązanego zakładu pracy w sytuacji, gdy wypadek przy pracy zakończy się śmiercią Poszkodowanego o wypłatę:

• odszkodowania (koszty leczenia i pogrzebu temu kto je poniósł;
• renty alimentacyjnej;
• odszkodowania za znaczne pogorszenie się sytuacji życiowej zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę